Miley Cyrus: To “Something Beautiful” έχει άλλο pop vibe

Η Miley Cyrus δεν υπήρξε ποτέ καλλιτέχνιδα που ακολουθεί την πεπατημένη. Από την εποχή της ριζικής ανανέωσης της εικόνας της με το «Bangerz» το 2013, έχει δοκιμάσει αμέτρητες περσόνες και μουσικά στιλ, από το hip-hop της εποχής μέχρι το glam rock και την ψυχεδέλεια με χρυσόσκονη.

Πολλές φορές, η καλλιτεχνική ταυτότητά της μοιάζει να αιωρείται ανάμεσα σε είδη, χωρίς να χάνει ποτέ τη συνοχή της. Αν κάτι δεν μπορεί να της προσάψει κανείς, είναι η αδιαφορία. Η δημιουργική πορεία της είναι πάντα πλήρης, ακόμα κι όταν αψηφά τις ταμπέλες.

Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που τα άλμπουμ της Miley Cyrus συνεχίζουν να προκαλούν ενδιαφέρον.

Το «Endless Summer Vacation» του 2023 ήταν μία από τις πιο άμεσες και επίκαιρες δουλειές της, με την επιτυχία του «Flowers» να αποδεικνύει πως όταν η Cyrus θέλει να δημιουργήσει το απόλυτο single, ξέρει ακριβώς πώς να το πετύχει. Το «Flowers» κατέκτησε τα charts, κέρδισε το Grammy για το Τραγούδι της Χρονιάς και υπενθύμισε στο κοινό τη δύναμη της pop όταν συνδυάζεται με προσωπικότητα.

Το «Something Beautiful», το ένατο άλμπουμ της, δεν είναι αυτό. Όχι με την έννοια ότι προσπαθεί να απευθυνθεί σε όσο το δυνατόν ευρύτερο κοινό. Αντίθετα, πρόκειται για ένα φιλόδοξο, εκτενές έργο, με περίπλοκες ενορχηστρώσεις και μεγάλης διάρκειας κομμάτια.

Δεν είναι μία επιστροφή σε κάποια παλιά φόρμα, ούτε μία επιθετική απόρριψη της καλλιτεχνικής συμμόρφωσης, όπως ήταν το «Miley Cyrus & Her Dead Petz» του 2015. Το «Something Beautiful» είναι ένα ανυψωμένο πείραμα — χωρίς προφανές single — και ένα άλμπουμ γεμάτο ιδέες που φτάνουν στα άκρα, εξερευνώντας τις υφές και τους ήχους των καλλιτεχνών που την ενέπνευσαν.

Το άλμπουμ είναι ταυτόχρονα συναρπαστικό και απαιτητικό. Η Cyrus δημιουργεί τραγούδια που παραμένουν στη μνήμη χωρίς να χάνουν τον προσανατολισμό τους, αποδομώντας και ξαναχτίζοντας την έννοια του πώς πρέπει να είναι μία pop σύνθεση.

Οι πιο κοντινές προσεγγίσεις σε συμβατικά pop μοτίβα — και οι πιο δυνατές στιγμές του δίσκου — κινούνται ανάμεσα στη μεγαλοπρέπεια και τις μπαλάντες.

Το «More To Lose», για παράδειγμα, είναι το πιο πιστό στη φόρμα, μία άμεση προσθήκη στον τοίχο των ερωτικών απογοητεύσεων της Cyrus, ενώ το ομώνυμο «Something Beautiful» ξεκινά με μία soul διάθεση και καταλήγει σε μία αντισυμβατική, δυσαρμονική έκρηξη.

Το μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ εγκαταλείπει τα κολλητικά ρεφρέν του «Endless Summer Vacation» για χάρη μουσικών μελετών πάνω σε είδη. Είναι εύκολο να εντοπίσει κανείς τις αναφορές: Fleetwood Mat στο «Easy Lover», Giorgio Moroder στο «Walk of Fame», ακόμα και Lady Gaga στο «Reborn».

Κι όμως, η Cyrus παραμένει ο σταθερός άξονας. Πάνω απ’ όλα, το κοινό στοιχείο σε όλα τα τραγούδια είναι ότι είναι απόλυτα δικά της, όσο διαφορετικά κι αν είναι μεταξύ τους, υφαίνοντας μία αφήγηση εκεί που φαινομενικά δεν υπάρχει.

Η ίδια η Miley Cyrus είχε προετοιμάσει το έδαφος για αυτή την κατεύθυνση κατά την προώθηση του άλμπουμ, παρομοιάζοντάς το με το επικό «The Wall» των Pink Floyd και περιγράφοντας τη συνοδευτική ταινία του ως μία «pop όπερα».

Η ταινία είναι ουσιαστικά μία σειρά από εντυπωσιακά, υψηλής αισθητικής μουσικά βίντεο που αποτυπώνουν την καλλιτεχνική φιλοδοξία της. Το «Something Beautiful» προσκαλεί τον ακροατή να περιηγηθεί στα δημιουργικά σημεία αναφοράς της Cyrus χωρίς να νιώθει ότι κάτι είναι επιτηδευμένο.

Στο «Walk of Fame», συνδυάζει με μαεστρία τη λάμψη της Donna Summer με τα synths των New Order, ενώ η Brittany Howard εμφανίζεται ως φάντασμα που στοιχειώνει το κομμάτι.

Στο «Every Girl You’ve Ever Loved», η Naomi Campbell τη συνοδεύει καθώς η Cyrus μετατρέπεται σε δολοφόνο της πασαρέλας, και στο «End of the World» αναβιώνει με ευκολία τη σουηδική pop λάμψη των ABBA.

Για τον περιστασιακό ακροατή, η είσοδος στον κόσμο του άλμπουμ ίσως είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο.

Η folk αισθητική των ’70s που κυριαρχεί στο πρώτο μισό του δίσκου έρχεται σε έντονη αντίθεση με τον χορευτικό παλμό του δεύτερου και λίγα από τα τραγούδια έχουν την αμεσότητα προηγούμενων επιτυχιών της. Όμως αυτό που του λείπει σε προσβασιμότητα, το αναπληρώνει σε εύρος.

Το «Something Beautiful» είναι ένα άλμπουμ που προσπαθεί να αποδείξει ότι η Miley Cyrus μπορεί να κάνει τα πάντα — με τρόπους που ίσως δεν περιμένεις, ή ακόμα και δεν επιθυμείς. Το γεγονός ότι το καταφέρνει με τόση πειστικότητα και αυτοπεποίθηση δεν μοιάζει με απόρριψη της προηγούμενης επιτυχίας της, αλλά με εξέλιξή της.

Η συνοδευτική μουσική ταινία του άλμπουμ γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από τη Mily Cyrus, τον Jacob Bixenman και τον Brendan Walter. Η πρεμιέρα της έχει προγραμματιστεί για τις 6 Ιουνίου 2025, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Tribeca της Νέας Υόρκης. Θα κυκλοφορήσει κινηματογραφικά για μία μόνο βραδιά, στις 12 Ιουνίου, στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, και στις 27 Ιουνίου διεθνώς.

Η Miley Cyrus είναι μία σπάνια περίπτωση pop star, της οποίας ο πειραματισμός συχνά περνά σε δεύτερη μοίρα μπροστά στη λάμψη της προσωπικότητάς της.

Το κοινό επιστρέφει σε εκείνη επειδή δεν ακολουθεί πρότυπα, ούτε παίζει το παιχνίδι όπως «πρέπει». Γι’ αυτό και είναι μία από τις λίγες μεγάλες pop καλλιτέχνιδες της εποχής της, της οποίας οι δίσκοι καταγράφουν το zeitgeist ακόμα κι όταν δεν έχουν μαζική απήχηση.

Το «Something Beautiful» είναι, στην πραγματικότητα, ένας δίσκος για την ίδια τη Miley Cyrus — ένα σύνθετο και προκλητικό στιγμιότυπο του ποια είναι και προς τα πού κατευθύνεται.

πηγή: postmelody